Weekend Vibes

Het is vrijdag, de beste dag van de week. De dag waarop ik normaal gesproken helemaal in de weekendsfeer kom. Dan ruim ik als een bezetene het huis op, haal toastjes met brie en lekkere nootjes. Dan verlang ik naar het moment dat de fles koele prosecco open schiet die bruisend het weekend inluidt. Vandaag voelt dat anders. Een soort onrust begint op te borrelen nu de zondag dichterbij komt. Mijn koffer is bijna gepakt maar zonder de gebruikelijke jurkjes, panty’s en pumps.

Note to self: Niet de womanizer vergeten.

Nee, mijn koffer is gevuld met een wollige badjas, joggingbroeken, warme truien en sneakers. Kaarsjes, een kleed voor op de bank, sloffen en ik kan maar moeilijk beslissen welke boeken ik wil meenemen. Zondag vertrek ik namelijk naar Texel. Bijna een week lang verblijf ik daar, in een afgelegen huisje. Onbeperkt lezen, wandelen, schrijven en OFFLINE! Het is tijd, het verhaal moet worden verteld, ik wil meters maken in mijn roman.

Al twee jaar ben ik er in mijn hoofd en op papier mee bezig. Steeds als ik iets nieuws leer pas ik het manuscript aan of begin ik opnieuw. Het is op z’n zachts gezegd een uitdaging omdat het verhaal over meer gaat dan erotiek en dat is buiten mijn comfortzone.

Deze week solo is wat ik wil, ik kijk er naar uit en toch, nu het dichterbij komt vind ik het eng. Alleen, helemaal alleen. Ook als het donker is en laat. Ook als er een storm komt en het stroom uitvalt. Ook als ik koorts krijg of mijn enkel breek. Nog nooit ben ik zo lang van mijn man of kinderen verwijderd geweest. Het kan zomaar gebeuren dat mijn roman, gevoed door angst ineens een thriller wordt.;)

En, wat als de herinneringen aan mijn verleden te heftig worden omdat deze alle vrijheid krijgen om zich te laten zien? Beelden die ik zorgvuldig en niet zonder reden verstopt heb kunnen zomaar tevoorschijn komen en met me aan de haal gaan. Wat dan?

Tegelijk is dat het mooie aan schrijven, diep gaan en opschrijven waar je het meest bang voor bent. Het meest gênante en alles wat te hard is om te vertellen kan ik kwijt op het papier. Er zit niets anders op dan mijn angsten te gebruiken en ze vermakelijk over te brengen.

Daarna ben ik weer hier, op mijn blog en Instagram (tales_by_alicia). Er is nog zo veel te vertellen en er ligt een grappig, sexy vakantie dagboek te wachten dat ik graag met jullie wil delen. Maar eerst, de roman.

Wish me luck op Texel en als het daarna stil is ben ik waarschijnlijk gek geworden of vermoord…