Een stuk van mezelf…

Een nieuw verhaal voor LotteLust & Easytoys

Op het moment dat iemand veranderd door een nieuwe relatie is dat vaak niet meteen zichtbaar, ik zie dat om me heen gebeuren. Het zijn kleine dingen, te nietig om op te merken. Als zaadjes onkruid die zich luchtig door de wind laten verspreiden en zich nestelen bij een ontluikende bloem. Onkruid groeit snel, als je even niet oplet verstikt het de schoonheid en zie je haar kleuren niet meer stralen tussen het groen. Enkel de uitstekende sprieten weghalen heeft geen zin. Het komt terug, snel en agressief. De enige oplossing is rigoureus alle vervuilde aarde af te graven en te vervangen door nieuwe grond. Alleen dan krijgt de bloem een kans weer op te bloeien en kunnen wij genieten van haar pracht.

Een stuk van mezelf.

Koude lucht trekt door de kieren van het kozijn richting mijn lichaam. Het langwerpige raam aan de kant van een steeg heb ik gesloten, maar de koelte van de opkomende winter schiet opdringerig langs het gebladerde hout rechtstreeks naar mijn eenpersoonsbed. Mijn slaapkamer is zo groot als de inloopkast bij Thomas. De muisgrijze muren zijn sfeerloos en in groot contrast met zijn villa in Haren. De kleine woonkamer, waar ik praktisch vanaf de bank in de pan kan roeren. De badkamer, smal en afgescheiden van de wasbak door een smoezelig gordijn. De straal van de douche heeft amper kracht en kabbelt zwakjes naar beneden. Het is alsof ik geproefd heb van hoe het leven kan zijn en nu terug ben bij af. Wat ooit mijn vertrouwde kamer was, waar ik me gelukkig voelde, lijkt nu niets meer waard. 

Lees verder bij LotteLust

[instagram-feed]